Hz. Peygamber aleyhissalatu vesselam dört yaşından altı yaşına kadar annesinin yanında kaldı.Annesi elinden geldiğince ona şefkat gösterdi.Onu taze bir fidan gibi yetiştirdi.Altı yaşına geldiğinde annesi Amine,onu hizmetçisi Ümmü Eymen’le birlikte yanına alarak Yesrib‘e (Medine)gitti.Niyeti hem Hz. Muhammed aleyhissalatu vesselam‘ın babası Abdullah’ın mezarını hem de Abdülmttalib‘in annesi dolayısıyla ailenin dayıları sayılan Beni Neccar mensuplarını ziyaret etmekti.Amine,Yesrib’de bir ay kadar kaldıktan sonra Mekke’ye dönerken Medine’ye yaklaşık 23 millik bir mesafede bulunan Ebva köyünde hastalandı ve genç yaşta vefat etti.
Amine’nin ölümünden önce küçük yavrusuna bakarak şöyle dediği anlatılır:”Her yaşayan ölür.Her yeni eskir.Her çok azalır.Her büyük yok olur.Şüphesiz bende öleceğim,ama devamlı anılacağım.Çünkü dünyaya oğlumu hayırlı bir gelecek olarak bırakıyorum”.
Annesinin ölümüyle öksüz kalan Hz. Muhammed aleyhissalatu vesselam Ümmü Eymen tarafından Mekke‘ye getirilip dedesi Abdülmuttalib’e teslim edildi.
Efendimiz küçük yaşında yaşadığı bu büyük acı ve hüznü ömrü boyunca hiç unutmayacaktı.Hicretin altıncı yılında (Miladi 628)Ebva’ya uğrayıp annesinin mezarını ziyaret ederek,kabri elleriyle düzeltecek,annesinin şefkat ve merhametini hatırlayarak gözyaşı dökecekti.Onun bu tutumundan etkilenen sahabiler de gözyaşlarını tutamayıp onunla birlikte ağlayacaklardıç.[İbn Sa’d,Kitabü’t-tTabakati’l-Kebir,1/104,105]
Bknz: Hz. Peygamber aleyhissalatu vesselam’ın Babası Abdullah’ın vefatı
kaynak:Kaynak: Son Peygamber Hz. Muhammed’in(Aleyhissalatu vesselam) Hayatı. Sayfa:40 [M.Hüseyin Özdemir.]
Yayınlanma Tarihi: 3 Ağustos 2021 / Son Güncelleme Tarihi 3 Ağustos 2021
Yazar hakkında
